- زمین خوردن (چُ زَ دَ)
به زمین افتادن. سقوط. بر زمین افتادن نه به اراده. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، تنزل فاحش کردن بها و قیمت چیزی ناگهان. سخت تنزل کردن بهای چیزی. سخت بی مشتری شدن چیزی که پیش پرمشتری بود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
معنی زمین خوردن - جستجوی لغت در جدول جو
- زمین خوردن
السّقوط
- زمین خوردن
Flop, Trip
- زمین خوردن
tomber, trébucher
- زمین خوردن
পড়ে যাওয়া , পা ফাঁকি দেওয়া
- زمین خوردن
گرنا , ٹھوکر کھانا
- زمین خوردن
kuanguka
- زمین خوردن
ล้ม , สะดุด
- زمین خوردن
caer, tropezar
- زمین خوردن
fallen, stolpern
- زمین خوردن
падати , спотикатися
- زمین خوردن
upadać, potknąć się
- زمین خوردن
摔倒 , 绊倒
- زمین خوردن
cair, tropeçar
- زمین خوردن
cadere, inciampare
- زمین خوردن
vallen, struikelen
- زمین خوردن
падать , спотыкаться
- زمین خوردن
गिरना , ठोकर खाना
- زمین خوردن
jatuh, tersandung
- زمین خوردن
ליפול , למעוד
- زمین خوردن
倒れる , つまずく
- زمین خوردن
넘어지다 , 걸려 넘어지다
- زمین خوردن
düşmek, takılmak
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(چَ زَ دَ)
لغت نامه دهخدا
غم داشتن. اندوهگین بودن. نگران بودن. دچار سختی و اندوه شدن:
یکچند شادکام چریدید شیروار
امروز درد باید خورد و غم و زحیر.
فرخی.
ای دوست غم جهان به بیهوده مخور
بیهوده زحیر دهر فرسوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابود پدید
خوش باش و غم بوده و نابوده مخور.
خیام
یکچند شادکام چریدید شیروار
امروز درد باید خورد و غم و زحیر.
فرخی.
ای دوست غم جهان به بیهوده مخور
بیهوده زحیر دهر فرسوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابود پدید
خوش باش و غم بوده و نابوده مخور.
خیام
(مَ بَ تَ)
لغت نامه دهخدا
قسم خوردن. سوگند خوردن. سوگند یاد کردن. (یادداشت مؤلف) :
گیتی همه به ملکت او را کند شرف
دولت همه به جان و سر او را خورد یمین.
فرخی.
نیستی آگاه به حق خدای
بیهده دانی که نخوردم یمین.
ناصرخسرو.
- یمین مغلظه خوردن، سوگند غلاظ و شداد خوردن: سه ماه است که در حدود شپورغان با غازان یمین مغلظه به حلال و حرام خورده ام که من بعد تا جان در تن بود با اوبه هیچ وجه خلاف نکنم. (تاریخ غازانی ص 73). و رجوع به مغلظ و مغلظه شود
گیتی همه به ملکت او را کند شرف
دولت همه به جان و سر او را خورد یمین.
فرخی.
نیستی آگاه به حق خدای
بیهده دانی که نخوردم یمین.
ناصرخسرو.
- یمین مغلظه خوردن، سوگند غلاظ و شداد خوردن: سه ماه است که در حدود شپورغان با غازان یمین مغلظه به حلال و حرام خورده ام که من بعد تا جان در تن بود با اوبه هیچ وجه خلاف نکنم. (تاریخ غازانی ص 73). و رجوع به مغلظ و مغلظه شود
(رَ تَ)
لغت نامه دهخدا
کمین کردن. (فرهنگ فارسی معین) :
کنون گاه رزم است کین آورید
به ترکان سرکش کمین آورید.
فردوسی.
کمین بر گذرگاه زنگ آورند
تنی چند زنگی بچنگ آورند.
نظامی
ورجوع به کمین کردن شود
کنون گاه رزم است کین آورید
به ترکان سرکش کمین آورید.
فردوسی.
کمین بر گذرگاه زنگ آورند
تنی چند زنگی بچنگ آورند.
نظامی
ورجوع به کمین کردن شود
چین برداشتن، شکنج یافتن، شکن یافتن، چروک شدن، پست و بلندی یافتن، ناهموار شدن سطح زمین، چین خوردگی
تیر خوردن: (وه چه طبع است که دادست خدادست ترا هر که یک تیر ترا خورد کمانرا هم خورد)، (قاسم مشهدی)
